Тәрбие-қатаңдық па, әлде рұқсат пе?

Балаларды тәрбиелеу теориясында екі тәсіл бар, олар сөзсіз дұрыс емес-қатаңдық пен рұқсат. Неліктен? Балаларын тым қатал және жиі жазалайтын ата-аналар оларды тәуелсіздік пен тәуелсіздіктен айырады, ал болашақта мұндай ата-аналар үнемі қуғын-сүргін рухында тәрбиеленген өз балаларының түсінбеушілігі мен бүлігіне тап болады. Тағы бір төтенше жағдай-ата-аналар балаға ешқандай шектеулер мен шектеулер қоймайды. Бұл оған оқу процесінде және одан кейінгі өмірде де пайда әкелмейді. Шексіз еркіндікке ие болған балалар ата-аналарының өзін қалай ұстайтынына мән бермейтін сияқты әсер қалдыруы мүмкін. Бұл жағдайда ата-аналар ешқашан балаларының құрметіне ие бола алмайды. Егер сіз осы екі шектен шықпасаңыз-сізге ең қолайлы ата-ана түрін таңдау мүмкіндігі ашылады.


Мысал ретінде балаларына тек ең жақсысын беруге құмар екі бақытты және гүлденген отбасын алайық. Кейбір ата-аналар баласын қатаң түрде тәрбиелейді, ал басқалары жұмсақ тәсілді қалайды. Егер сіз жиырма жастағы осы екі отбасының балаларын бақылай алсаңыз, олардың мінез-құлқында, психикалық дамуы мен әл-ауқатында қандай да бір айырмашылықты байқамас едіңіз. Дегенмен, олардың әрқайсысы бала тәрбиесі туралы мүлдем басқа түсініктерге ие бола отырып, ересек өмірге енеді. Қатаң тәрбие алған адам өз балаларын да қатаң түрде тәрбиелеуі мүмкін, ал либералды дәстүрлерде тәрбиеленген адам оларды мұрагерлері үшін де таңдауы мүмкін.


Алматыдағы элиталық мектеп - "Бакалавриат" мектебі

Қашан бастау керек?

Кейбір аға буын өкілдері, егер сіз нәрестеге тым көп көңіл бөлсеңіз, ол міндетті түрде өте талапшыл бала жасайды деп санайды, бірақ қазір балаға деген мұндай көзқарас оның одан әрі әл-ауқаты мен тәуелсіздігіне ықпал етеді деген болжам бар. Өмірдің осы кезеңінде балаларға тәртіп қажет емес. Оларға махаббат, режим және ата-ананың нәзіктігі қажет.


Бір жастан екі жасқа дейінгі балалар ұтқырлықты тез дамытып, айналасындағылардың бәріне қуанышты болған кезде қызықты күйде болады. Енді әр баланың жеке ерекшеліктерін ескере отырып, олардың тәртіпті болуының уақыты келді.


Жаратқан Ие нәрестеге періште ретінде берген ата-аналарға алғашқы екі жыл ішінде оны мойынсұнуға мәжбүрлеу үшін көп күш салудың қажеті жоқ. Бұзақы мінезі бар бала алған сол Әкелер мен аналар үшін тәрбие кезеңі оңай болмауы мүмкін. Мүмкін, олар бірінші туған күнін тойлау кезінде қонақтарға туған күн баласы қатты шабуыл жасағанымен бетпе-бет келуі мүмкін.


Басқаша айтқанда, баланы қай сәттен бастап тәртіпке үйрету керектігі туралы шешімді ата — аналар жеке қабылдайды, ал ең бастысы-мұқият және тегіс бастама. Шынында да, Мен айтқанымдай, екі жасқа дейінгі балалар агрессивті және зұлым сипаттағы әрекеттерді сирек жасайды. Тек олардың іс-әрекеттерінде парасаттылық жоқ. Әдетте, бұл жағдайда балаға ата-ананың ашуын төтенше жағдайда сақтай отырып, қатаң, бірақ кедергісіз нұсқаулық беру жеткілікті болады.