Балаларды жазалау керек пе?

Түсіндірме сөздікке сәйкес, жаза — бұл теріс қылық жасаған адамға әсер ету шарасы. Басқаша айтқанда, бұл жиіркенішті тітіркендіргіштерді қолдану немесе жағымды ынталандыруды жою; реакцияның қайталануына жол бермейтін әрекет.

Көптеген отбасыларда жаза, әсіресе физикалық, тәрбиенің ең танымал әдісі! Балалар оған қалай қарайды? Олар жай ғана әлсіз адамдарға — ойыншықтарға, сәбилерге, жануарларға реніш білдіре бастайды. Ал бізде шын мәнінде не бар? Бір адам үшін оны ұрып-соғу оның балаларына жасаған әрекеттері мен қол сұғушылықтарын ақтауға айналады! Балалық шағында қорлық көргеннен кейін жан дүниесінде реніштің ащысын сақтаған басқа адамның дене жазасы ең қатал тыйым болып табылады — және ол ешқандай сылтаумен баланы — өзінің немесе басқа біреудің ұруына жол бермейді!

Шындығында, жаза тәрбиелік процесс емес, балаға, әсіресе нәрестеге деген қатыгез қарым-қатынастың тікелей көрінісі!

Көптеген ата-аналар баланың жай ғана басқарылмайтындығына тап болады, керісінше жасайды. Онымен барлық байланыс жанжалға әкеледі. Жанжалдан кейін жаза, жазадан кейін өзара реніш пен сенім жоғалады. Бұл проблемалар қар сияқты өседі: ата — аналар айқайлайды — бала тыныш сөйлеуді естуді тоқтатады, ата-аналар қатыгездікпен жазалайды-бала өтірік айтуды және бұрылуды үйренеді. Баланы "сындыру" керек деп санайтын ата-аналар бар, әйтпесе ол мойнына отырады, бұзылады. Олардың сөзі әрқашан, кез-келген жағдайда және кез-келген жағдайда соңғы болып қалады. Кішкентайының әр қадамын болжауға, ескертуге, қорғауға, бәрінен қорғауға тырысатын ата-аналар бар. Ата-ана тәрбиесінің проблемаларына тап болып, қолын созатындар бар: "қалағаныңды істе!"Барлық ата — аналар — осы және басқалары-балаларына бақыт тілейді. Бірақ бәрі бірдей олармен өзара түсіністік, сенім мен сүйіспеншілікті сақтай алмайды. Бұл кітап балаларды қалай тәрбиелеу керектігін үйретпейді, бірақ ол баланы тентек болуға итермелейтін және ересек адамның жазалауға деген ұмтылысын тудыратын, қандай да бір тәрбие әдістері қандай нәтиже бере алатындығы туралы ойлануға шақырады. Таңдау сіздікі.

Алматыдағы мықты мектеп - "Бакалавриат" жекеменшік мектебі

Балаларды жазалау тақырыбы барлығын толғандыратындар санатына жатады. Бұл туралы газеттерде, теледидарда немесе радиода пікірталас болмас үшін бір ай өтпейді, әр ата-ананың қай жазаның қолайлы және қайсысы қолайлы емес екендігі туралы өз көзқарасы бар.

90 жылдан астам уақыт бұрын, егер ата-ана баланы ұрса немесе мектеп мұғалімі немқұрайлы оқушыны жаман мінез-құлқы үшін жазалау үшін таяқпен ұрса, бұл қалыпты жағдай деп саналды. Бұл тәрбие әдістері тиімді болды ма, әлі күнге дейін мәселе даулы — менің ойымша, егер қандай да бір қысқа мерзімді нәтиже болса, онда ол теріс салдармен жойылды. Қазіргі әлемде мектептерде дене жазасын қолдануға тыйым салынады және жақында Ұлыбританияда қабылданған заңға сәйкес, ата-аналарға балаларын осындай күшпен ұруға тыйым салынады, содан кейін теріде із қалады.

Жақсы ата-аналар ұруға тыйым салатын заң күшіне енгенше күтпеуі керек. Елестетіп көріңізші, полиция көлігі сізді жолда тоқтатады және сіз рұқсат етілген жылдамдықтан асып кеткеніңіз үшін полицейлерден бетіңізге соққы аласыз, содан кейін сіз балаңызға дұрыс емес нәрселерді дұрыс емес әдістермен үйретуге тырысудың қаншалықты жабайы екенін түсінесіз.физикалық ауырсыну.

Кейбір ата — аналар ұру жазаның ең қолайлы түрі деп санайды. Мен келіспеймін. Менің ойымша, бұл пікірді Жалпы жазаның не екенін дұрыс түсінбейтіндер ғана ұстанады.

Жаза-бұл жаман мінез-құлық үшін ұрып-соғу құқығы емес. Бұл дәлдікті қажет ететін құрал. Ол балаға оның әрекеттері теріс әсер етуі мүмкін екенін түсіндіру үшін бар.

Біз ересектерге балаға жиі қолданылатын жаза түрлрін тізімдейміз:

• физикалық жаза (ұру, мойын асты, шашты тарту және т. б.);
• оқшаулау арқылы жаза (бұрышта тұру, бөлмеде, жуынатын бөлмеде, дәретханада, шкафта құлыптау, байланыстан бас тарту және т. б.);
• ауызша жаза (қорқыту, айқайлау, белгілеу) ;
• еңбек жазасы;
• ләззат алудан айыру жазасы.